• PSİKANALİZE GİRİŞ

  • KENDİLİK VE NESNE
    İLİŞKİLERİ

  • PSİKANALİZ

  • PSİKANALİTİK
    PSİKOTERAPİLER

  • PSİKANALİZLE
    SANAT-I-YORUM

EDNA O'SHAUGHNESSY

EDNA O'SHAUGHNESSY

Edna O'Shaughnessy, İngiliz Psikanaliz Derneği'nin seçkin bir üyesi ve aynı zamanda eğitim ve süpervizyon analistiydi. Felsefeden psikanalize geçmişti.

1950'lerde Güney Afrika'dan İngiltere'ye taşındı. Esther Bick, Betty Joseph ve Hanna Segal’den süpervizyon aldı. Tavistock Kliniğinde çocuk psikoterapisti olmak için eğitim gördü. Daha sonra 1960'larda British Society'de psikanalist formasyonu aldı. Roger Money-Kyrle eğitim analistiydi.

O'Shaughnessy'nin birçok yazısı yayınlanmıştır ve burada çalışmalarının iki alanı vurgulanacaktır; ilk olarak kişilikteki savunmacı örgütlenmeler ve ikinci olarak anormal üstbenlik.

Savunmacı örgütlenmeler

Klein'ın teorilerini kullanan O'Shaughnessy, 1970'lerin sonlarında ve 1980'lerde kişiliğin savunmacı örgütlenmelerinin akıbetlerini açıklamıştı. Klein sonrası analist grubundan etkili bir analistti. Bu alandaki en önemli iki makalesi, 'Savunmacı örgütlenme üzerine bir klinik çalışma' (1981) ve 'Kapanım ve Gezinimler' (1992) başlıklarını taşır.

Bu makalelerin ilkinde, analizden geçerken narsisizmden çıkan bir adamın savunma sistemi örgütlenmesinin geçtiği dört farklı aşamayı canlı bir biçimde anlatır. İlk aşamada, savunma örgütlenmesi bozulurken hasta kaygıların saldırısına uğrar. Bir sonraki aşamada, yeniden kurulmuş olan örgütlenme, artık analistle aktarım ilişkisine girebilir. Üçüncü aşamada hasta, gaddarlığını ve narsisizmini tatmin etmek için savunma örgütlenmesini kullanabilir hale gelir. Dördüncü ve son aşamada, hasta kaygılara daha fazla tahammül edebilmeye başlar. Benliğinde bölünmeler kalmasına rağmen narsisistik örgütlenmesi daha az katı hale gelir.

O'Shaughnessy'nin makalesi, yalnızca örgütlenmiş savunma sisteminin patolojik doğasına ilişkin kavrayışları için değil, aynı zamanda psişik işleyişi nasıl katılaştırdıklarını anlamak için de okunabilir. Hastanın benliği önemli ölçüde güçlenmesine rağmen hastada meydana gelen gelişimsel ilerlemenin eksikliğini gözlemleyebilene kadar örgütlenmenin sıklıkla analistten nasıl gizli tutulduğunu göstermiştir.

Bu konular, O'Shaughnessy'nin patolojik örgütlenmelerle ilgili ikinci önemli makalesinde, 'Kapanım ve Gezinimler' (1992) başlıklı çalışmasında daha ayrıntılı olarak ele alınmaktadır. Bu terimleri; çok korkutucu gelen duygusal temas karşısında dengesini korumak için hastanın, analistin içine çekildiği farklı canlandırma türleri için oluşturmuştur. Kapanımlarda hasta, analisti, hastayı veya analisti çok fazla rahatsız etmeyen aşırı yakın bir ilişkiye çeker. Bu sırada analistle ilişki narsisistik bir ilişkidir, hasta sadece analistin kim olması gerektiğine dair önceden belirlenmiş belirli görüşlere uyan yönleriyle ilişki kurar. Gezinimlerde, nesneyle teması sınırlamaktan çok, duygusal temastan daha fazla kaçınılmaktadır. Steiner tarafından psişik inzivalar kavramında daha da detaylandırılan bu narsisistik konumların uzamsal doğasını vurgulamıştır (1).

Üstbenliğin anormal biçimleri

Bion, üstbenliğin anormal biçimlerini ele alırken, patolojik bir "üst"benliğin oluşumuyla sonuçlanan dissosiyatif işlev alanlarını tanımlamak için "benliği yıkıcı üstbenlik" (2) terimini kullandı. Bu kavramı daha da genişleterek, 'Üst-benlik ile ilişki kurmak’ (1999) yazısında O'Shaughnessy normal üstbenliğin yaşamın en erken dönemlerindeki nesne ilişkilerinden kaynaklandığını belirtir. Anormal üstbenliğin ise çocukluğun başında maruz kalınan ve acı çektiren deneyimlerin yarattığı çözülerek ayrılmalardan kaynaklandığını düşünür. Hem normal hem de anormal üstbenlik, benliği 'daha yüksek' bir yerden izler. Ancak anormal üstbenlik; hafıza, anlama, dikkat, sorgulama gibi benlik işlevlerinden çözülerek ayrılır.

Açıklık ve şefkat

O'Shaughnessy'nin yazılarını okuyan kişi, yalnızca düşüncesinin açıklığından ile değil, aynı zamanda anlayışının derinliğinden ve karmaşık meseleler hakkında farklı düşünme yeteneğinden de etkilenir. Bir süpervizör olarak çalışırken hem hastanın hem de analistin karşı karşıya olduğu endişelere ve ikilemlere şefkatle yaklaşır. Ayrıca, belirli bir hasta/analist eşleşmesinin bireyselliğini de tanır. Böylece hasta ve analistin karşılaşmalarının benzersizliği ve ayrıca bazı mücadelelerinin evrenselliği de kabul edilmiş olur.

O'Shaughnessy 2011’de Elizabeth Spillius ile birlikte (Türkçeye de çevrilen ç. n.) ‘Yansıtmalı Özdeşim, Bir Kavramın Kaderi’ başlıklı bir kitabın ortak editörlüğünü yaptı. Makalelerinden bir seçki içeren bir kitap Richard Rusbridger tarafından yayınlanmıştır.

Önemli Yayınları

1981 O'Shaughnessy, E. ‘A clinical study of a defensive organization’. International Journal of Psychoanalysis. 62:359-428. Republished in E. Spillius, (ed.) Melanie Klein Today Vol. 2. Routledge (1988).

1992 O'Shaughnessy, E. ‘Enclaves and Excursions’. International Journal of Psychoanalysis. 73(4): 603-614.

1999 O'Shaughnessy, E. ‘Relating to the superego’. International Journal of Psychoanalysis. 80(5): 861-870. Republished in C. Mawson (ed.) Bion Today. Routledge (2011).

2011 Spillius, E. and O’Shaughnessy, E. (eds.) Projective Identification: The Fate of a Concept. Routledge. Visit the library section for more information about this book.

2014 O'Shaughnessy, E. and Rusbridger, R. (ed). Inquiries in Psychoanalysis: Collected Papers of Edna O'Shaughnessy. Routledge.

Kaynaklar

1) Steiner, J. 1993. Psychic Retreats. Routledge.

2) Bion, W. 1962. Learning from Experience. Karnac.

 

Eileen McGinley 2012 - Melanie Klein Trust'ın izniyle

Orjinal yazıya, Edna O'Shaughnessy hakkında daha detaylı bir makaleye ve yayınlanmış çalışmalarının bir listesine aşağıdaki bağlantıdan bakabilirsiniz:

https://melanie-klein-trust.org.uk/writers/edna-oshaughnessy/